"Sorben" je ime za Lužičke Srbe koji su najmanji slovenski narod i nacionalna manjina na istoku Nemačke u regionu Lausitz (Lužice). Područje koje naseljavaju se nalazi jugoistočno od Berlina, prema poljskoj i češkoj granici, sve do grada Drezdena.
Lužičkih Srba ima ukupno oko 60.000. Zastava im je trobojnica: plavo, crveno belo. Po veri su većinom protestanti, i manjim delom katolici.
Lužički Srbi govore dva slična jezika („serbšćina“) koji spadaju u lužičkosrpsku podgrupu zapadnoslavenskih jezika:
1. Prvi je gornjolužičkosrpski jezik kojim se govori u oblasti Gornje Lužice i koji ima uticaje češkoj jezika. Ovim jezikom govori oko 40,000 osoba. Kulturno središte Gornje Lužice je Budišin (Bautzen).
2. Drugi jezik je donjolužičkosrpski kojim govori oko 20,000 osoba i koji ima uticaje poljskog jezika. Kulturno središte Donje Lužice je Chosebuz (Cottbus).
Do WWII su pisali i gotičkim pismom, danas pišu samo latinicom.
Kao etnička manjina u Nemačkoj, imaju obdaništa, osnovne i srednje škole i gimnazije kao i kulturne institucije na svom jeziku. Poznata je izdavačka kuca "Domowina" koja izdaje knjige, novine i školske udžbenike na „serbšćini“. U gradovima u kojima žive Lužički Srbi imena ulica su naravno na oba jezika. Na slici je prikazan trg iz nemačkog grada Kotbusa (nemački Cottbus; lužičkosrpski Chośebuz).
U nemačkom javnom životu su Lužički Srbi prisutni i poznati. Primeri su političar Stanislaw Tillich, veliki srpski general Paulus Sturm ili Pavle Jurišić, i nekoliko glumaca i pevača.
Izvor:
Fotografija dvojezičnog uličnog znaka kupljena na wix.com